شب تار
شب بیدار
شب سرشار است
زیباتر شبی برای مردن
آسمان را بگو از الماس ستارگانش خنجری به من دهد
شب سرشار شب
یک سر
از حماسه دریای بهانه جو بی خواب مانده
دریای خالی
دریای بی تو ....
جنگل سالخورده به سنگینی نفس کشید و جنبشی کرد
و مرغی از کرانه ماسه پوشیده پر کشید
غریو کشان به تالاب تیرگون
در نشست
تالاب تاریک
سبک از خواب بر آمد
و با لای لای بی سکون دریا بیهوده
باز
به خوابی بی رو یا
فرو شد
جنگل با ناله و حماسه بیگانه است
و زخم تبر را با لعاب سبز خزه
فرو می پوشد
حماسه دریا
از وحشت و سکوت و سکون است .
شب تار است
شب بیمار است
از غریو دریای وحشت زده بیدار است
شب از سایه ها و غریو دریا سر شار است
زیبا تر شبی برای دوست داشتن
با چشمان تو مرا به الماس ستاره ها نیازی نیست
با آسمان
بگو .......
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چمن دلکش زمین خرم هوا تر
نشستن پای گندم زار خوش تر
امید تازه را دریاب دریاب
غم دیرینه را بگذارو بگذر...
_________________
برای گفتن من شعر هم به گل مرده
نمانده عمری و صدها سخن به دل مانده
صدا که مرحم فریاد بود زخم مرا
به پیش درد عزیم دلم خجل مانده
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نظرات خودرا به ایمیل زیر بدهید.